Στο παρόν blog θα γίνει μια προσπάθεια συγκέντρωσης των άρθρων, ιστιοτόπων, blog, και απόψεων που αφορούν το δάσος του Καϊάφα. Μετά από τα προκλητικά σχέδια ιδιωτικοποίησης και βάναυσης εκμετάλλευσης του δάσους που έχει ξεκινήσει εδώ και μια δεκαετία, τα οποία ‘τράκαραν’ στην αντίδραση ευαισθητοποιημένων πολιτών και συλλόγων, το συμπέρασμα που προκύπτει από τις νέες εξαγγελίες της εταιρίας ΕΤΑ ΑΕ είναι ότι στη περιοχή θα εφαρμοστεί ήπια τουριστική ανάπτυξη με σκοπό τη δημιουργία ενός ‘πρότυπο κέντρο οικοτουρισμού και ευεξίας, φυσικής ανάτασης και αναψυχής’. Στην δικιά μας γλώσσα, το παραπάνω σημαίνει, δέντρα φυτεμένα σε γραμμές σαν στρατιωτάκια, δρομάκια με φώτα, κάγκελα και πινακίδες, περίπτερα με εμπορεύσιμο υλικό, καφετέριες, μικρό-ιδιώτες που θα νοικιάζουν και θα πωλούν ποδήλατα – ομπρέλες και αντηλιακά. Ένα ξύλινο περίπτερο του δήμου που θα ενημερώνει τις νέες γενιές για δημιουργημένη από τον άνθρωπο φύση. Η λίμνη θα αξιοποιηθεί φιλοξενώντας διεθνείς αγώνες κωπηλασίας. Κάτω από κάθε δέντρο θα υπάρχει ένα παγκάκι για να ξεκουράζεται ο κώλος των οικοευαίσθητων που θα επισκέπτονται την περιοχή και θα διαμένουν στα τεράστια ξενοδοχεία της Ζαχάρως. Θα νοικιάζονται ταχύπλοα και θαλάσσια ποδήλατα και γενικότερα θα έχουμε την ευκαιρία να απολαμβάνουμε την ανθρωποδημιούργητη φύση αφήνοντας τον οβολό μας σε κάθε μας βήμα. Προσπαθήστε να συλλάβετε την εικόνα ενός περί-αστικού πάρκου.
Θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι όλοι μας έχουμε τα ίδια δικαιώματα στη διαχείριση της δημοσίας έκτασης του Καϊάφα, με τα δικαιώματα που ‘παρανόμως’ έχουν παραχωρηθεί σε ιδιωτική εταιρία στελεχωμένη με διακεκριμένους πανεπιστήμονες του κέρδους. Στα δεξιά παραθέτω ότι link βρήκα για το θέμα (από το 2004 ως σήμερα) και κλείνω με το παράθεμα κειμένου που γράφτηκε από τη ‘Πανηλειακή Επιτροπή Αγώνα για τις πυρόπληκτες περιοχές’ «…δεν καταλαβαίνουμε πώς το καλύτερο κομμάτι του δάσους του Καϊάφα που βρίσκεται δίπλα στην λίμνη είναι υπό την κατοχή μιας Α.Ε.! Ο χαρακτηρισμός του δάσους του Καϊάφα ως "ιδιωτικό" μας βρίσκει ριζικά αντίθετους. Το δάσος είναι ελεύθερο, δημόσιο, κοινωνικό αγαθό και απαιτούμε τη φυσική του αναγέννηση.Όχι στις τεχνητές αναδασώσεις. Ενάντια στα δάση φυτώρια. Δεν θέλουμε να δούμε το Δάσος του Καϊάφα να γίνεται πάρκο αναψυχής. Το δάσος δεν είναι ανώνυμη εταιρεία. Είναι οικοσύστημα και δημόσιο αγαθό. Σε ένα δάσος που αναγεννάται καμία εργολαβία δε δικαιούται να παρέμβει.»
ΥΓ Όλοι εσείς, χίπηδες, αναρχικοί, πάνκιδες, πρεζάκιδες, ρομαντικοί, ανένταχτοι, περιθωριακοί, τρέντηδες, ρειβεαδες, αστοί, οικολόγοι, μπαχαλάκηδες, ποιητές, ζωγράφοι, χασικλήδες, τρελοί και λοιποί που απολαύσατε έστω και μια μέρα την ηρεμία του Καϊάφα είναι αν μη τη άλλο ανήθικο να του γυρνάτε την πλάτη τώρα. Κάντε το κόπο και δείτε τα καμένα – ίσως η πίκρα σας γεμίσει ενέργεια – ενέργεια για δράση…
Τετάρτη 25 Μαρτίου 2009
Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2007
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΚΑΙΑΦΑ
Η τελευταία εικόνα που είχα από το δάσος του Καϊάφα ήταν λίγο αισιόδοξη. Οι περισσότεροι θάμνοι που περιέβαλαν τα πεύκα στις αμμοθύνες έχουν αρχίσει να πετάνε καινούργια βλασταράκια. Αυτό σημαίνει ότι οι ρίζες τους έχουν σωθεί. Όσον αφορά κάποια δέντρα που είναι μισά καμένα νομίζω ότι μόνο ο χρόνος θα δείξει αν θα σωθούν. Αυτό που γράφτηκε στην Ελευθεροτυπία ισχύει πάντως. Τα δέντρα που είναι κατά μήκος του δρόμου και αριστερά και δεξιά έχουν κοπεί ή κόβονται με γοργούς ρυθμούς, και είναι τρομερά γελοίο γιατί πραγματικά όποιος θέλει ξύλα για το τζάκι του πάει και κόβει από το "προστατευόμενο" δάσος, χωρίς βέβαια καμία άδεια.
Επιτροπή Αγώνα Κατοίκων για τις Πυρόπληκτες Περιοχές
Τηλέφωνα επικοινωνίας:
(Ηλεία) 6932-738544, (Αρκαδία) 6972-155463
Επιτροπή Αγώνα Κατοίκων για τις Πυρόπληκτες Περιοχές
Τηλέφωνα επικοινωνίας:
(Ηλεία) 6932-738544, (Αρκαδία) 6972-155463
Πέμπτη 30 Αυγούστου 2007
Προστασία του Καϊάφα
Το blog αυτό δημιουργήθηκε με σκοπό την συγκρότηση κάποιας ομάδας για την προστασία της περιοχής του Καϊάφα (δάσος Στροφιλιάς). Η πρωτοβουλία είναι καθαρά προσωπική και ανεξάρτητη από οποιαδήποτε κομματική επιρροή. Ελπίζω στην συνεργασία ατόμων με γνώσεις ή και μη για το δάσος, καθώς οι δικές μου είναι περιορισμένες στο θέμα προστασία δασών. Απλά η ιδέα της αυτοδιάθεσης από την πλευρά ατόμων που εκτιμούν τα δάση γενικότερα, και ειδικότερα τρέφουν κάποια ιδιαίτερη συμπάθεια για το συγκεκριμένο μέρος μου φαίνεται αρκετά λογική.
Η περιοχή του Καϊάφα ανά καιρούς έχει προκαλέσει τις ορέξεις του κεφαλαίου, αλλά μέχρι τώρα κατάφερε να αντισταθεί. Το δάσος από δεκαετίες φιλοξένησε κάθε είδους άτομα που επιλέγουν τον εναλλακτικό τουρισμό και την ελεύθερη κατασκήνωση. Πολλοί από εμάς γνωρίζαμε το κάθε δέντρο με το όνομα του, και ήρθαμε σε στενή επαφή μαζί του. Είναι κρίμα όλοι αυτοί που έβρισκαν στέγη κάτω από αυτά τα δέντρα να τα παρατήσουν τώρα στην τύχη τους, στην τύχη λαίμαργων επενδυτών.
Δεν έχει και πολύ νόημα να φορέσουμε όλοι μαύρα και να καθόμαστε στις πλατείες να θρηνούμε. Έχει νόημα να πλημμυρήσουμε από οργή η οποία όμως θα μας δώσει την ενέργεια να πράξουμε εποικοδομητικά, ώστε να μην αφήσουμε κανένα λαμόγιο να εκμεταλλευτεί την περιουσία που ανήκει σε όλους μας.
Από τα λίγα πράγματα που ξέρω είναι ότι λόγω του κλήματος της Ελλάδας τα πευκοδάση, όπως και πολλές ακόμα ποικιλίες δέντρων, έχουν αποκτήσει αυτοάμυνες στην πυρκαγιά. Η φωτιά άλλωστε αποτελεί εκτός από όλα τα άλλα και ένα φυσικό φαινόμενο.
Νομίζω ότι η μέθοδος της αναδάσωσης δεν έχει κανένα νόημα. Πολλές φορές κατά την αναδάσωση φυτεύονται ξενικά είδη, αλλά ακόμα και της ίδιας ποικιλίας να είναι τα δέντρα (κουκουναριές) και να είναι από άλλη περιοχή, δεν έχουν αναπτύξει την προστασία που είχαν τα δέντρα της περιοχής (με τις κατάλληλες συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας) και συνήθως αρρωσταίνουν από νωρίς. Επίσης κατά την προσπάθεια δέντρο-φύτευσης πατιούνται και καταστρέφονται οι σπόροι που πρόκειται να αναπτυχθούν από τα ίδια τα δέντρα.
Καλό είναι καταρχήν το δάσος να καθαρισθεί από τα καμένα ξύλα και σκουπίδια, αν και έχω την εντύπωση ότι πλέον χρειάζεται κάποια άδεια για να μπορέσει κάποιος να κόψει ή να καθαρίσει ξύλα από καμένη περιοχή. Από εκεί και πέρα αυτό που προτείνω είναι αν μπορέσουμε να οργανώσουμε μια ομάδα περιφρούρησης του δάσους κατά των παλουκιών που πιθανόν θα επεκταθούν από τις ιδιωτικές περιουσίες από τις γύρω περιοχές του δάσους. Αν το δάσος μείνει προφυλαγμένο από κακόβουλες ορέξεις, πιστεύω ότι σε μερικά χρόνια θα επανέλθει στην προ ημερών κατάσταση.
Από το google earth φαίνεται πολύ καθαρά που τελειώνει το τελευταίο δέντρο και που αρχίζουν οι μάντρες, πριν από την καταστροφή. Εύκολα μπορούμε να ορίσουμε τα σύνορα του δάσους και να γνωρίζουμε ποιος προσπαθεί να επεκτείνει την περιουσία του.
Προσωπικά μένω στην Πάτρα και είμαι διατεθειμένος να κατεβαίνω 2 και 3 φορές τον μήνα στην περιοχή για να ελέγχω για τίποτα μάντρες ή έργα σε εξέλιξη. Άτομα που κατοικούν πιο κοντά μπορούν σίγουρα να προσφέρουν πολλά περισσότερα.
Για όλα τα παραπάνω είναι φυσικά δεκτές όλες οι απόψεις και οι αντιπροτάσεις και προτάσεις. Οποιοσδήποτε ενδιαφέρεται μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου ώστε να ξεκινήσουμε μια συζήτηση και να οργανώσουμε την ομάδα.
Ένας πρόσφατος προγραμματισμός αξιοποίησης της περιοχής από το κεφάλαιο αναφέρεται εδώ: http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=751223 και ίσως να το θυμούνται και πολλοί.
Να μην αφήσουμε κανέναν να αρπάξει αυτό που ανήκει σε όλους μας.
Η περιοχή του Καϊάφα ανά καιρούς έχει προκαλέσει τις ορέξεις του κεφαλαίου, αλλά μέχρι τώρα κατάφερε να αντισταθεί. Το δάσος από δεκαετίες φιλοξένησε κάθε είδους άτομα που επιλέγουν τον εναλλακτικό τουρισμό και την ελεύθερη κατασκήνωση. Πολλοί από εμάς γνωρίζαμε το κάθε δέντρο με το όνομα του, και ήρθαμε σε στενή επαφή μαζί του. Είναι κρίμα όλοι αυτοί που έβρισκαν στέγη κάτω από αυτά τα δέντρα να τα παρατήσουν τώρα στην τύχη τους, στην τύχη λαίμαργων επενδυτών.
Δεν έχει και πολύ νόημα να φορέσουμε όλοι μαύρα και να καθόμαστε στις πλατείες να θρηνούμε. Έχει νόημα να πλημμυρήσουμε από οργή η οποία όμως θα μας δώσει την ενέργεια να πράξουμε εποικοδομητικά, ώστε να μην αφήσουμε κανένα λαμόγιο να εκμεταλλευτεί την περιουσία που ανήκει σε όλους μας.
Από τα λίγα πράγματα που ξέρω είναι ότι λόγω του κλήματος της Ελλάδας τα πευκοδάση, όπως και πολλές ακόμα ποικιλίες δέντρων, έχουν αποκτήσει αυτοάμυνες στην πυρκαγιά. Η φωτιά άλλωστε αποτελεί εκτός από όλα τα άλλα και ένα φυσικό φαινόμενο.
Νομίζω ότι η μέθοδος της αναδάσωσης δεν έχει κανένα νόημα. Πολλές φορές κατά την αναδάσωση φυτεύονται ξενικά είδη, αλλά ακόμα και της ίδιας ποικιλίας να είναι τα δέντρα (κουκουναριές) και να είναι από άλλη περιοχή, δεν έχουν αναπτύξει την προστασία που είχαν τα δέντρα της περιοχής (με τις κατάλληλες συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας) και συνήθως αρρωσταίνουν από νωρίς. Επίσης κατά την προσπάθεια δέντρο-φύτευσης πατιούνται και καταστρέφονται οι σπόροι που πρόκειται να αναπτυχθούν από τα ίδια τα δέντρα.
Καλό είναι καταρχήν το δάσος να καθαρισθεί από τα καμένα ξύλα και σκουπίδια, αν και έχω την εντύπωση ότι πλέον χρειάζεται κάποια άδεια για να μπορέσει κάποιος να κόψει ή να καθαρίσει ξύλα από καμένη περιοχή. Από εκεί και πέρα αυτό που προτείνω είναι αν μπορέσουμε να οργανώσουμε μια ομάδα περιφρούρησης του δάσους κατά των παλουκιών που πιθανόν θα επεκταθούν από τις ιδιωτικές περιουσίες από τις γύρω περιοχές του δάσους. Αν το δάσος μείνει προφυλαγμένο από κακόβουλες ορέξεις, πιστεύω ότι σε μερικά χρόνια θα επανέλθει στην προ ημερών κατάσταση.
Από το google earth φαίνεται πολύ καθαρά που τελειώνει το τελευταίο δέντρο και που αρχίζουν οι μάντρες, πριν από την καταστροφή. Εύκολα μπορούμε να ορίσουμε τα σύνορα του δάσους και να γνωρίζουμε ποιος προσπαθεί να επεκτείνει την περιουσία του.
Προσωπικά μένω στην Πάτρα και είμαι διατεθειμένος να κατεβαίνω 2 και 3 φορές τον μήνα στην περιοχή για να ελέγχω για τίποτα μάντρες ή έργα σε εξέλιξη. Άτομα που κατοικούν πιο κοντά μπορούν σίγουρα να προσφέρουν πολλά περισσότερα.
Για όλα τα παραπάνω είναι φυσικά δεκτές όλες οι απόψεις και οι αντιπροτάσεις και προτάσεις. Οποιοσδήποτε ενδιαφέρεται μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου ώστε να ξεκινήσουμε μια συζήτηση και να οργανώσουμε την ομάδα.
Ένας πρόσφατος προγραμματισμός αξιοποίησης της περιοχής από το κεφάλαιο αναφέρεται εδώ: http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=751223 και ίσως να το θυμούνται και πολλοί.
Να μην αφήσουμε κανέναν να αρπάξει αυτό που ανήκει σε όλους μας.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)