Το blog αυτό δημιουργήθηκε με σκοπό την συγκρότηση κάποιας ομάδας για την προστασία της περιοχής του Καϊάφα (δάσος Στροφιλιάς). Η πρωτοβουλία είναι καθαρά προσωπική και ανεξάρτητη από οποιαδήποτε κομματική επιρροή. Ελπίζω στην συνεργασία ατόμων με γνώσεις ή και μη για το δάσος, καθώς οι δικές μου είναι περιορισμένες στο θέμα προστασία δασών. Απλά η ιδέα της αυτοδιάθεσης από την πλευρά ατόμων που εκτιμούν τα δάση γενικότερα, και ειδικότερα τρέφουν κάποια ιδιαίτερη συμπάθεια για το συγκεκριμένο μέρος μου φαίνεται αρκετά λογική.
Η περιοχή του Καϊάφα ανά καιρούς έχει προκαλέσει τις ορέξεις του κεφαλαίου, αλλά μέχρι τώρα κατάφερε να αντισταθεί. Το δάσος από δεκαετίες φιλοξένησε κάθε είδους άτομα που επιλέγουν τον εναλλακτικό τουρισμό και την ελεύθερη κατασκήνωση. Πολλοί από εμάς γνωρίζαμε το κάθε δέντρο με το όνομα του, και ήρθαμε σε στενή επαφή μαζί του. Είναι κρίμα όλοι αυτοί που έβρισκαν στέγη κάτω από αυτά τα δέντρα να τα παρατήσουν τώρα στην τύχη τους, στην τύχη λαίμαργων επενδυτών.
Δεν έχει και πολύ νόημα να φορέσουμε όλοι μαύρα και να καθόμαστε στις πλατείες να θρηνούμε. Έχει νόημα να πλημμυρήσουμε από οργή η οποία όμως θα μας δώσει την ενέργεια να πράξουμε εποικοδομητικά, ώστε να μην αφήσουμε κανένα λαμόγιο να εκμεταλλευτεί την περιουσία που ανήκει σε όλους μας.
Από τα λίγα πράγματα που ξέρω είναι ότι λόγω του κλήματος της Ελλάδας τα πευκοδάση, όπως και πολλές ακόμα ποικιλίες δέντρων, έχουν αποκτήσει αυτοάμυνες στην πυρκαγιά. Η φωτιά άλλωστε αποτελεί εκτός από όλα τα άλλα και ένα φυσικό φαινόμενο.
Νομίζω ότι η μέθοδος της αναδάσωσης δεν έχει κανένα νόημα. Πολλές φορές κατά την αναδάσωση φυτεύονται ξενικά είδη, αλλά ακόμα και της ίδιας ποικιλίας να είναι τα δέντρα (κουκουναριές) και να είναι από άλλη περιοχή, δεν έχουν αναπτύξει την προστασία που είχαν τα δέντρα της περιοχής (με τις κατάλληλες συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας) και συνήθως αρρωσταίνουν από νωρίς. Επίσης κατά την προσπάθεια δέντρο-φύτευσης πατιούνται και καταστρέφονται οι σπόροι που πρόκειται να αναπτυχθούν από τα ίδια τα δέντρα.
Καλό είναι καταρχήν το δάσος να καθαρισθεί από τα καμένα ξύλα και σκουπίδια, αν και έχω την εντύπωση ότι πλέον χρειάζεται κάποια άδεια για να μπορέσει κάποιος να κόψει ή να καθαρίσει ξύλα από καμένη περιοχή. Από εκεί και πέρα αυτό που προτείνω είναι αν μπορέσουμε να οργανώσουμε μια ομάδα περιφρούρησης του δάσους κατά των παλουκιών που πιθανόν θα επεκταθούν από τις ιδιωτικές περιουσίες από τις γύρω περιοχές του δάσους. Αν το δάσος μείνει προφυλαγμένο από κακόβουλες ορέξεις, πιστεύω ότι σε μερικά χρόνια θα επανέλθει στην προ ημερών κατάσταση.
Από το google earth φαίνεται πολύ καθαρά που τελειώνει το τελευταίο δέντρο και που αρχίζουν οι μάντρες, πριν από την καταστροφή. Εύκολα μπορούμε να ορίσουμε τα σύνορα του δάσους και να γνωρίζουμε ποιος προσπαθεί να επεκτείνει την περιουσία του.
Προσωπικά μένω στην Πάτρα και είμαι διατεθειμένος να κατεβαίνω 2 και 3 φορές τον μήνα στην περιοχή για να ελέγχω για τίποτα μάντρες ή έργα σε εξέλιξη. Άτομα που κατοικούν πιο κοντά μπορούν σίγουρα να προσφέρουν πολλά περισσότερα.
Για όλα τα παραπάνω είναι φυσικά δεκτές όλες οι απόψεις και οι αντιπροτάσεις και προτάσεις. Οποιοσδήποτε ενδιαφέρεται μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου ώστε να ξεκινήσουμε μια συζήτηση και να οργανώσουμε την ομάδα.
Ένας πρόσφατος προγραμματισμός αξιοποίησης της περιοχής από το κεφάλαιο αναφέρεται εδώ:
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=751223 και ίσως να το θυμούνται και πολλοί.
Να μην αφήσουμε κανέναν να αρπάξει αυτό που ανήκει σε όλους μας.
